Doodgewoon

Door Willemien Jobsen

Doodgewoon: 1. (bijvoeglijk naamwoord):  zeer gewoon; 2. (bijwoord), zonder omslag Synoniem voor kortweg, gewoonweg.

Doodgewoon, een woord dat in het dagelijks leven regelmatig gebruikt wordt. We denken er niet bij na. Als je het woord nog eens goed bekijkt is de combinatie “dood” en “gewoon” best bijzonder. We vinden namelijk dood en praten over de dood nog lang niet zo gewoon.

Vaak zorgt het praten over de dood voor ongemakkelijke gevoelens of situaties. De meeste mensen vinden het lastig om aan bekenden te vragen hoe het met ze gaat nadat ze iemand zijn verloren. Misschien herken je dit bij jezelf ook wel. Als je de buurman die net zijn vrouw is verloren in de supermarkt tegenkomt, kies je liever een ander gangpad. Want wat ga je tegen hem zeggen? Wanneer jij  jouw verhaal wil vertellen, nemen anderen het verhaal over en vertellen hoe zij het overlijden of ziekbed van hun dierbaren hebben ervaren.

Rouwen vraagt om het anders leren vasthouden van wie of wat je bent verloren. Rouwen vraagt om een aanpassing aan een nieuwe, andere realiteit. Het is dan heel belangrijk als je daarbij steun ontvangt van de mensen die om je heen staan. Door je verhaal te mogen vertellen, krijgt het betekenis.

Hoe kun je als omstander iemand steunen die een rouwproces doormaakt? Wat belangrijk is om aan te sluiten bij wat de ander nodig heeft. Vraag of iemand er over wil praten. Als iemand dat wil, luister dan zonder oordeel of zonder jouw eigen verhaal te willen delen. Wees er met volle aandacht voor de ander zodat de ander zich gehoord en gezien voelt.

Gelukkig wordt er steeds vaker aandacht besteed aan praten over de dood en over rouwen. Want de dood hoort bij het leven en daarmee verlies en rouw ook. Dat maakt doodgaan niet gewoon, maar door meer aandacht te geven aan verlies en rouw en door vaker over verlies en rouw te praten kunnen we zorgen dat dit laatste wel gewoner wordt.

Geef een reactie