“Trauma is niet wat er mét je gebeurt, maar wat er ín je gebeurt als gevolg van wat er mét je is gebeurd.”                                                                               Gabor Maté

Trauma is niet alleen wat je is overkomen, maar vooral wat het met je heeft gedaan. Misschien heb je iets ingrijpends meegemaakt. Of misschien waren het juist veel kleine, onveilige momenten die zich opstapelden. Trauma hoeft niet altijd groot of zichtbaar te zijn. Het zit vaak in wat je niet hebt gekregen: veiligheid, troost, erkenning, steun. Je hoofd zegt misschien: “Het is al lang geleden”. Maar je lichaam lijkt het niet te vergeten.

Het autonome zenuwstelsel: vechten, vluchten of bevriezen

Wanneer je iets meemaakt dat te veel, te snel of te overweldigend is, treedt je overlevingssysteem in werking. Je lichaam reageert automatisch op dreiging: met vechten, vluchten of bevriezen. Dat is een oeroude, slimme reactie van je zenuwstelsel om je te beschermen. Maar als die reactie niet goed afgerond wordt, blijft het als het ware “vastzitten” in je lijf. Je zenuwstelsel blijft alert, ook als het gevaar allang voorbij is.

Je merkt dat bijvoorbeeld doordat je:

• snel gespannen, prikkelbaar of moe bent
• moeilijk kunt ontspannen of slapen
• je vaak terugtrekt of juist constant ‘aan’ staat
• snel schrikt of overprikkeld bent
• weinig voelt of juist overspoeld wordt door emoties
• je niet goed aanwezig voelt in je lichaam

Shocktrauma en ontwikkelingstrauma

Er zijn verschillende vormen van trauma.

Shocktrauma ontstaat door een eenmalige, heftige gebeurtenis, zoals een ongeluk, medische ingreep, geweld of verlies. Het is vaak duidelijk aanwijsbaar.

Ontwikkelingstrauma ontstaat juist geleidelijk, in de kindertijd. Bijvoorbeeld als je je niet veilig voelde, geen ruimte kreeg om jezelf te zijn, of je voortdurend moest aanpassen. De omgeving was dan niet afgestemd op jouw behoeften, waardoor je manieren ontwikkelde om te overleven – door jezelf weg te cijferen, altijd sterk te zijn of je gevoelens af te sluiten.

Beide vormen van trauma kunnen diepe invloed hebben op hoe je je nu voelt, leeft en relaties aangaat.

Lichaamsgerichte therapie bij trauma

In mijn praktijk werk ik met het lichaam als ingang. Niet alleen praten over wat er is gebeurd, maar ook onderzoeken hoe jouw lichaam daarop reageert. In mijn praktijk gebruik ik onder andere:

🧠 Psycho-educatie – In heldere taal leg ik uit wat er gebeurt in je brein en lijf bij trauma. Kennis helpt om jezelf beter te begrijpen, en geeft rust. Je ontdekt: ik bén niet mijn reactie, ik héb een reactie – en die mag er zijn.

🌀 Somatic Experiencing – om stap voor stap de spanning die is vastgezet in je zenuwstelsel los te laten. We werken voorzichtig en afgestemd, zodat je lijf kan ervaren dat het weer veilig is.

🗣️ Voice Dialogue – om de verschillende stemmen of delen in jou te leren kennen. Misschien heb je een sterke innerlijke criticus, of een deel dat altijd alles onder controle wil houden. We geven deze delen ruimte en erkenning, zodat jij meer regie krijgt.

🌿 Lichaamsgerichte aandacht – zoals ademwerk, zachte aanraking (indien gewenst), beweging of visualisatie. Alles gericht op het herstellen van jouw verbinding met jezelf.

🌳 Systemisch werk / Familieopstellingen – Soms dragen we patronen of lasten die niet (alleen) van onszelf zijn, maar horen bij ons familiesysteem. Via opstellingen onderzoeken we wat zichtbaar en voelbaar wil worden. Zo komt er beweging in oude verstrikkingen, en ontstaat er ruimte voor jouw eigen plek, keuzes en leven.

We maken samen ruimte om te voelen, te vertragen, en jouw lichaam weer als een veilige plek te ervaren. Soms werken we met ademhaling, zachte aanraking, gronding of beweging. Altijd afgestemd op wat jij aankan.

We geven het lichaam de kans om alsnog te ‘ontladen’ wat toen niet kon. Dat kan iets heel kleins zijn: een trilling, een zucht, een gevoel van ruimte. Maar het maakt groot verschil. Je hoeft niet opnieuw door het trauma heen – we werken met wat er nú is, in jouw lijf. Zacht, zorgvuldig, en in jouw tempo.

Wat het je kan brengen:

• meer rust en regulatie in je systeem
• je veiliger voelen in jezelf en in contact met anderen
• herstel van vertrouwen in je lichaam
• minder ‘geleefd worden’ door oude reflexen

Lichaamsgerichte therapie helpt je om spanningen los te laten, je grenzen te voelen en stap voor stap terug te komen bij jezelf. Je leert je lichaam opnieuw te voelen als een plek van veiligheid. Je zenuwstelsel mag tot rust komen. Je krijgt weer ruimte om jezelf te zijn – zodat je niet langer hoeft te overleven, maar weer kunt gaan léven.

Trauma laat zich niet dwingen, maar wél uitnodigen tot heling. Liefdevol, op jouw tempo.